Leef Vastelaovendsvrun,

‘t Is mer weer ins gebleke: Vastelaovend is ‘t sjoenste fies vaan al! Wat kieke veer trök op drei fantastische daog! Slivvenhier leet ziech vaan zienen allerbèste kant zien, veer hadde ‘ne geweldege Stadsprins én jäögprins en in de straote vaan eus stad kloonk deen heerleke meziek, woort door doezende gevierd en floonkerde ‘t roed-geel-greun euveral.

‘ne Groete merci aon ederein dee bijgedrage heet aon ‘ne geweldege Vastelaovend. Eus collega-vereineginge in de wieke, de hölpdeenste en de gemeinte, de kasteleins, zate hermeniekes en sambabands, eus garderizzjemint, de Trekkers, meh veural aon uuch ‘t Vastelaovendvierend volk vaan Mestreech! Veer zien uuch gere volgend jaor weer trök want ‘Carneval in Mestreech, dat mooste eder jaor beleve!’